أحمد طايع يكتب: كان صاحبى فى الحضانة

كان صاحبى فى الحضانة
كان شريكى فى الشقاوة
كان ضهرى فى الخناقة
كان قاسم معايا لقمة
كان صورتى فى المرايا
كان تملى معايا
كان معاه اللى معايا
كان معايا اللى معاه
كان سماره بيضوى ضى
كان ينور ألف حى
كان كاتم جوايا صوته
كان مخبى عنى موته
كان صاحبى فى الحضانة