القارئ محمد فؤاد الصياد يكتب: خايف أخبى

عايز أقولك اللى فى قلبى

هابقى لأمتى ساجن حبى

طبعا أقولك مش راح أخبى

خايف يجرى العمر يعدى

وأفضل ساكت دافن سرى

خايف أخبى تبعدى عنى...!

وألقى حبيبى بيضيع منى

وأندم إنى ما نعنى لسانى

أنى أصرح ليكى بحبى

أبدا عمرى ما هاخسر نفسى

ها أبداء أكتب ليكى وأشكى

وأبداء أحكى ويكتب قلمى

يكتب اللى أنا دفنه فى قلبى

بس إزاى هاتحسى بحبى

صعب أعبر عن أحساسى

بحبر ورقه وظرف وشعرى

أو أعبر لك بيه بكلامى

برضوه كلامى مش هايكفى

أنا احترت معاكى وصبرى

راح مع كل لحظه تعدى

نفسى أقول لك عن أحساسى

فى قربك منى وسرعة نبضى

بخوفى عليكى...ولهفة قلبى...!

بغرتى عليكى وشوقى وحبى

دا شوقى لعنيكى واخد عقلى

بحبك أنت ومش راح أخبى

هاقولها بصوتى وأعلن سرى

وأعرف كل العالم إنى

فى حبك أنتى وقعت لشوشتى

وأفضل أحب لحد نهايتى

وعمرى ما أفرط فيكى يا عمرى

دا أنت هدية بعتهالى ربى

دا أنا جوايا مشاعر تكفى

تملى الدنيا جناين وردى

دايما شارد فيكى خيالى

طبعا شغلة بالى وفكرى

هافضل أعد نجومى فى سهرى

وأحلم وأقعد أكلم قمرى

وأستناكى تكونى فى قربى

تملى الدنيا عليا بفرحى

دايما واخد سحر عنيكى

كل حياتى وروحى وعمرى

آسرى قلبى هايطرح حبى

طفل يكون من لحمى ودمى

شبل صغير يلعب يجرى

يكبر تكبر فيه أحلامى

يحلى وتحلى معاه أيامى

يبنى ويعلى ويرفع اسمى

يفضل بيتك دايما حضنى

تفضل صورتك جوا فى قلبى

أحضنى خوفى وأمسحى حزنى

واقبلى تبنى معايا حياتى....